گامی نو برای حمایت از مبتلایان به سرطان

رئیس مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر گفت: مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر به عنوان تنها مرکز فوق تخصصی سرطان در جنوب کشور با راه اندازی کلینیک حمایتی تسکینی، گامی نو در مسیر خدمت رسانی به بیماران مبتلا به سرطان برداشته است.

به گزارش ایمنا و به نقل از مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر، دکتر علی امانتی با اشاره به گام‌های جدید این مرکز آموزشی در مسیر خدمت‌رسانی به بیماران سرطانی اظهار کرد: مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر برای ارائه یک بسته کامل خدمتی به بیماران مبتلا به سرطان در سطوح فوق تخصصی، اقدام به راه‌اندازی کلینیک حمایتی تسکینی کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: در حال حاضر در این کلینیک با حضور پرستاران فلوشیپ، مراقبت‌های تسکینی، پزشک عمومی و کارشناسان پرستاری، با نظارت فوکال پوینت علمی بخش مراقبت‌های تسکینی به بیماران مبتلا به سرطان، خدمات مشاوره در زمینه‌های تغذیه، روانشناسی، مددکاری و تسکین درد ارائه می‌شود.

رئیس مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر، شناسایی و ساماندهی بیماران سرپایی و بستری در بیمارستان و ارائه خدمات مراقبت در منزل را از دیگر عرصه‌های خدمت‌رسانی این کلینیک حمایتی عنوان کرد.

امانتی با بیان اینکه بیمارستان آنکولوژی امیر به عنوان تنها مرکز فوق تخصصی سرطان در جنوب کشور شناخته می‌شود، تصریح کرد: این بیمارستان با ارائه خدمات درمان سرطان در سطوح فوق تخصصی، روزانه پذیرای بیماران بسیاری از استان‌های هم‌جوار است.

وی ادامه داد: در این مرکز آموزشی درمانی با وجود اساتیدی در رشته‌های فوق تخصص آنکولوژی کودکان، فوق تخصص آنکولوژی بزرگسال، فوق تخصص عفونی و پیوند سلول‌های بنیادی، خدمات پزشکی و خدماتی مانند شیمی درمانی، اکوکاردیوگرافی، مشاوره عفونی، پیوند سلول‌های بنیادی، جراحی عمومی و خدمات ایزوله عفونی ارائه می‌شود.

رئیس مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر با بیان اینکه در سال گذشته، به ۳۵ هزار و ۹۸۱ بیمار مبتلا به سرطان، از مناطق مختلف استان فارس و دیگر استان‌های هم‌جوار در بیمارستان آنکولوژی امیر خدمت‌رسانی داشته است، افزود: در همین بازه زمانی، ۶۱ هزار و ۲۲۵ خدمت پاراکلینیک شامل آزمایشگاه، رادیولوژی و سونوگرافی نیز به مراجعان و بیماران ارائه شده است.

وی با اشاره به پذیرش ۱۴ هزار و ۱۵۳ بیمار در چهار ماه نخست امسال در این مرکز آموزشی درمانی اضافه کرد: همچنین در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۲، ۲۲ هزار و ۷۴ خدمت پاراکلینیک به بیماران ارائه شد.

رئیس مرکز آموزشی درمانی آنکولوژی امیر آمار مراجعان به این درمانگاه را در سال گذشته، هفت هزار و ۷۴۹ بیمار و در چهار ماه نخست سال جاری، دو هزار و ۷۹۴ بیمار عنوان کرد.

به گزارش ایمنا، این بیمارستان با دارا بودن ۱۴۰ تخت مصوب و ۱۱۰ تخت فعال و ۱۵ بخش شامل اورژانس، اتفاقات اطفال، اتفاقات بزرگسال، مراقبت‌های ویژه کودکان، اتاق عمل، آنکولوژی بزرگسالان، آنکولوژی اطفال، عفونی اطفال، شیمی درمانی سرپایی و بخش‌های پیوند سلول‌های بنیادی اتولوگ و پیوند سلول‌های بنیادی آلوژن، به بیماران خدمات ارائه می‌دهد.

کد خبر 683479

منبع: ایمنا

کلیدواژه: دانشگاه علوم پزشکی شیراز مرکز آموزشی درمانی امیر بیماری سرطان کلینیک تخصصی خدمات مشاوره ای خدمت رسانی به شهروندان بیمارستان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق پیوند سلول های بنیادی مبتلا به سرطان خدمت رسانی فوق تخصصی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۶۷۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تراشه‌های مغزی به‌زودی از رده خارج می‌شوند/ چه بلایی بر سر بیماران می‌آید؟

خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ این روزها، فناوری عصبی قابل کاشت به طور چشم‌گیری پیشرفت کرده است و برای برخی از افراد مبتلا به اختلالات عصبی، بازگشت به زندگی عادی را فراهم می‌کند. اما با توجه به پیشرفت سریع این فناوری، وقتی این دستگاه‌های عصبی قابل کاشت منسوخ شوند یا تولید کننده آنها ورشکسته شود، چه اتفاقی می‌افتد؟

پیشرفت‌های عظیم در فناوری پزشکی منجر به توسعه دستگاه‌های عصبی قابل کاشت مانند محرک‌های عمقی مغز، عصب واگال و محرک‌های نخاعی شده است. نورالینک ایلان ماسک، رابط مغز-کامپیوتر بی‌سیم (BCI)، یکی از شناخته شده‌ترین دستگاه‌ها است. البته اخیراً چین نیز ازایمپلنت مغز-کامپیوتر بی‌سیم  خود رونمایی کرده است که نشان‌دهنده سریع‌تر شدن پیشرفت‌های علمی در حوزه نوروتکنولوژی است.

دستگاه‌های عصب‌شناسی کارآمدی که درون بدن کاربران کاشته می‌شوند، کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات عصبی را بهبود بخشیده‌اند. اما با توجه به سرعت پیشرفتی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، چه اتفاقی می‌افتد وقتی که فناوری عصبی کاشته شده به سرعت منسوخ می‌شوند؟ یا وقتی که تولید کننده آنها دیگر پشتیبانی فنی ارائه نمی‌دهد (مانند ویندوز که پشتیبانی از نسخه‌های قدیمی‌تر سیستم‌عامل خود را لغو کرده است)؟ آیا این دستگاه‌ها قابل جدا کردن هستند؟ و اگر بله، چه کسی باید هزینه خارج کردن را پرداخت کند؟

حالا باید به این سوال پاسخ داد: آیا باید تدابیری برای پوشش این وضعیت‌ها وجود داشته باشد؟ برخی معتقدند که بله، باید وجود داشته باشد. در مطالعه‌ای که توسط محققان مؤسسه بیماری‌های عصبی نورمن فیکسل در فلوریدا، ایالات متحده انجام شد، یک تعریف رسمی از «رها کردن دستگاه‌های عصبی کاشته‌شده» ارائه کرد که به گفته آنها، برای توسعه دستورالعمل‌ها، سیاست‌ها و قوانین مرتبط با آن مهم است.

نوروتکنولوژی؛ بخشی از یک آزمایش بالینی است

در سال ۲۰۲۰، مجله «نیچر مدیسنس» داستان ریتا لگت زن استرالیایی را گزارش داد که یک دستگاه کارآزمایی برای درمان صرع در مغزش کاشته شده بود. این دستگاه به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در مغز لگت قرار داده شد و برای او به خوبی کار می‌کرد به طوری که گلت دیگر تشنج نمی‌کرد. با این حال، در نیمه‌ی راه آزمایش، شرکت نورال‌ویستا که دستگاه را تولید کرده بود، به دلیل نگرانی سرمایه‌گذاران درباره ارائه حمایت مالی به چنین فناوری تهاجمی، تعطیل شد.

با تعطیل شدن این شرکت، دیگر هیچ وسیله‌ای برای نظارت بر دستگاه وجود نداشت. به طور کاملاً واقعی، دستگاه در سر لگت مرده بود! (البته نه کاملاً، باتری باید سه سال دوام می‌آورد) و تنها گزینه‌اش این بود که دستگاه را از مغزش خارج کند.

به گفته فردریک گیلبرت، دانشیار دانشگاه تاسمانی که در زمینه اخلاق نوروتکنولوژی تخصص دارد جدا کردن یک دستگاه معادل قطع درمان است. گیلبرت می‌گوید کهاین دستگاه‌ها می‌توانند به شدت هویت بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. ناراحتی ناشی از جدا کردن دستگاه ممکن است به طور مستقیم با کارآیی تکنولوژی مرتبط باشد.

نویسندگان مطالعه فعلی نظریه‌ای را تشکیل دادند که براساس آن، شکست کارآزمایی بالینی عمدتاً خارج کردن دستگاه‌های فناوری عصبی نیست، بلکه شکست می‌تواند ناشی از نگرانی‌های ایمنی یا اثر درمانی باشد. با این حال، آنها گفتند که برای افرادی که آزمایش بالینی را انجام می‌دهند، ضروری است که سه معیار را برآورده کنند. اولاً، شرکت‌کنندگان مطالعه باید در مورد احتمال قطع آزمایش مطلع شوند و مشخص شود که آنها به بخش‌های درمان یا کنترل مطالعه تعلق دارند. دوماً، شرکت‌کنندگان باید در صورت لغو آزمایش مطلع شوند. سوماً، باید منابعی برای درمان‌های دیگری که به استاندارد‌های پذیرفته‌شده مراقبت می‌پردازند، به شرکت‌کنندگان ارائه شود.

البته، علاوه بر مسئله لغو زودهنگام آزمایش‌ها، مسئله دیگری نیز وجود دارد که وقتی یک کارآزمایی به نتیجه طبیعی خود می‌رسد، چه اتفاقی برای ایمپلنت مغزی می‌افتد. در آن شرایط، معمولا حذف دستگاه به شرکت کنندگان ارائه می‌شود. درحالی که هیچ دستورالعمل روشن و فعلی در مورد ماندن یا برداشتن ایمپلنت وجود ندارد.

خطرات برداشتن تراشه‌های مغزی

همانطور که قبلاً ذکر شد، یک دستگاه نوروتکنیک که امروزه به عنوان پیشرفته‌ترین در نظر گرفته می‌شود، ممکن است فردا پیشرفته نباشد. این دستگاه‌ها دارای تاریخ انقضای داخلی هستند و بدون تعمیر و نگهداری مداوم، کارایی خود را از دست می‌دهند.

در تابستان ۲۰۲۰، ایلان ماسک به‌روزرسانی پیشرفت‌های مربوط به کاشت نورالینک را به اشتراک گذاشت. او گفت: در اصل، بخشی از جمجمه به اندازه یک سکه برداشته می‌شود و الکترود‌ها وارد می‌شود، سپس قسمتی از جمجمه را که برداشته شده بود جایگزین می‌کنند. پس از آن ما را با چسب فوق العاده می‌بندیم، به این ترتیب بسیاری از زخم‌ها بسته می‌شوند و و بعد از آن فرد می‌تواند به راحتی پیاده‌روی کند. این خیلی جالب است.

اما نکته جالب‌تر بخشی از ارائه بود که مربوط به خوک دوروتی بود که قبلاً یک تراشه نورالینک داشت. ماسک گفت که برداشتن ایمپلنت دوروتی برگشت پذیری دستگاه را نشان می‌دهد. ماسک می‌گوید: آنچه دوروتی نشان می‌دهد این است که می‌توانید نورالینک را قرار دهید، آن را حذف کنید و شاد، سالم و غیرقابل تشخیص از یک خوک معمولی باشید.

این تمام چیزی است که ماسک برای حذف دستگاه ارائه کرده و هیچ چیز در مورد خطرات آن نگفته است.

یافتن نظر متخصص در مورد اینکه آیا برداشتن نورالینک یا یک ایمپلنت مغزی دیگر به مغز آسیب می‌رساند یا خیر، دشوار است. اما، اگر کاشت دستگاهی مانند نورالینک خطر آسیب رساندن به بافت مغز را به همراه دارد، منطقی است فرض کنیم که هنگام برداشتن آن نیز این خطر وجود دارد.

انتهای پیام/